Monday, February 5, 2007

ต้องให้มันหล่นใส่หัวนักเรียนก่อน ถึงจะรู้สึกใช่ไหมครับ

ทางเท้าที่สะดวกและปลอดภัย นอกจากความกว้างและความสูงของทางเท้าที่ต้องสอดคล้องกับปริมาณการสัญจรแล้ว สิ่งที่ยังต้องคำนึงถึงด้วยคือความปลอดภัยจากผลกระทบภายนอก ถ้าเป็นทางราบคือต้องปลอดภัยจากรถยนต์ที่จะเข้ามาชนคนเดินเท้า ส่วนทางตั้งก็คือของตกหล่นจากบนฟ้า ไม่ว่าจะเป็นสายไฟหรืออุปกรณ์ไฟฟ้าที่อาจขาดหรือหลุดร่วงตกลงมาได้ หรือจากกิ่งไม้ที่อาจหักแล้วตกมาใส่หัวคนเดินเท้า ซึ่งส่วนใหญ่แล้วเป็นเหตุสุดวิสัย แต่กรณีในภาพข้างล่างนี้ไม่ใช่เหตุสุดวิสัย แต่เกิดจากการขาดความรับผิดชอบกับสิ่งที่ได้ทำเอาไว้


ภาพนี้ถ่ายบริเวณทางเท้าหน้าโรงเรียนมัธยมชื่อดังแห่งหนึ่ง มีการตัดต้นไม้ในโรงเรียน บริเวณที่ติดกับขอบรั้ว แต่พอตัดแล้วลำต้นของไม้ที่ตัดย่อยเป็นท่อนเล็ก ๆ ร่วงลงมาค้างอยู่บนสายโทรศัพท์ ซึ่งอยู่เหนือทางเท้านอกโรงเรียน ซึ่งทางเท้าดังกล่าวเป็นทางสัญจรหลักของนักเรียนเพื่อเข้าออกโรงเรียน แต่ผู้ที่ตัดต้นไม้และทางโรงเรียนก็ไม่ได้สนใจที่จะจัดการต่อ คนขับรถตู้ที่มารอรับนักเรียนบอกว่าผมเห็นมานานแล้ว ไม่เห็นมีใครมาเก็บเสียที กำลังคิดว่าจะโทรศัพท์แจ้ง จส.๑๐๐ ให้มาช่วยจัดการให้ สงสัยต้องรอให้มันหล่นใส่หัวนักเรียนก่อนมั้ง ถึงจะล้อมคอกทีหลังกันได้