ปัญหาเรื่องการเก็บ ขนส่ง และกำจัดขยะมูลฝอยกำลังเป็นปัญหาที่สำคัญของชุมชนเมือง เพราะวิถีชีวิตเมืองในปัจจุบันก่อให้เกิดขยะต่อประชากรมากขึ้น โครงการศูนย์กำจัดขยะจึงได้รับการสนับสนุนให้เกิดขึ้น เพื่อแยก กำจัดและย่อยสลายขยะให้ถูกสุขลักษณะและประหยัดกับต้นทุนรวมของเมือง อีกทั้งยังมีการหมักขยะเพื่อให้เกิดก๊าซมีเทน แล้วนำก๊าซนั้นไปผลิตไฟฟ้ากลับมาให้กับชุมชนเมืองได้ใช้ประโยชน์อีกด้วย เทศบาลเมืองระยองมีโรงแยกและกำจัดขยะต้นแบบ ด้วยเงินลงทุนประมาณ ๓๐ ล้านบาท
แต่โรงงานกลับไม่สามารถดำเนินงานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ เพราะสัดส่วนขององค์ประกอบขยะที่เกิดขึ้นจริง (เช่นสัดส่วนของกระดาษ แก้ว โลหะ ฯลฯ) ไม่สอดคล้องกับความสามารถของเครื่องแยกและกำจัดขยะที่ซื้อมาใช้งาน ทำให้ต้องใช้คนมาช่วยแยกขยะด้วย ส่งผลให้เครื่องไม่สามารถทำงานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ มีขยะตกค้างและทำให้รายได้ที่คาดว่าจะได้จากการขายไฟฟ้าที่มีขยะเป็นพลังงานไม่เป็นไปตามที่คาดการณ์ไว้ ปัญหาสัดส่วนขององค์ประกอบขยะจริงกับขยะที่คำนวณไว้ไม่ตรงกันเป็นเรื่องที่ไม่น่าเกิดขึ้นได้ เพราะก่อนสั่งซื้อเครื่องกำจัดขยะ จะต้องมีการสำรวจถึงสัดส่วนขององค์ประกอบขยะจริงอย่างละเอียดเสียก่อน อีกทั้งความสามารถของเครื่องกำจัดขยะเอง ก็ยังมีความยืดหยุ่นได้อีกระดับหนึ่งด้วย ความผิดพลาดตรงนี้ไม่ทราบว่า "ผิดพลาดโดยสุจริต" หรือเปล่า
วันที่ไปดูเครื่องกำเนิดไฟฟ้ามูลค่า ๑๕ ล้านบาท ที่ใช้พลังงานก๊าซมีเทนจากการหมักขยะ ปรากฎว่าเครื่องนี้ไม่ได้เดินเครื่องมา ๑๕ วันแล้ว เนื่องจาก "หนูกัดสายไฟขาด" นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่ไม่น่าเกิดขึ้นได้ เพราะเครื่องจักรแบบนี้จะไม่มีการเดินสายไฟลอย แต่จะเดินอยู่ในท่อร้อยสาย แสดงว่าการออกแบบตำแหน่ง ขนาด และรอยต่อของท่อร้อยสายต้องมีความผิดพลาดจุดใดจุดหนึ่ง จึงมีช่องให้หนูเข้าไปได้ หนูตัวที่กัดสายไฟขาด คงได้รับคำสรรเสริญและเหรียญกล้าหาญจากชุมชนหนู เพราะสามารถทำความเสียหายได้ถึง ๑๕ ล้านบาท
