เมื่อว้นที่ ๒๐ ธันวาคม ๒๕๔๙ สะพานมิตรภาพไทย-ลาวแห่งที่ ๒ ได้เปิดขึ้น ซึ่งเป็นโครงสร้างพื้นฐานหลักของโครงการ East West Economic Corridor (EWEC) ที่วิ่งจากประเทศเมียนมาร์ ผ่านประเทศไทยออกไปทางจังหวัดมุกดาหารเชือมกับจังหวัดสะหวันนะเขตของลาว และเชื่อมต่อตามทางหลวงหมายเลย ๙ ของลาวไปยังท่าเรือดานังในประเทศเวียตนาม ซึ่งสะพานแห่งนี้ประเทศญี่ปุ่นได้ "ให้เงินกู้" กับประเทศไทยและลาวคนละครึ่งเพื่อสร้างสะพานแห่งนี้ ประเทศไทยคาดหวังว่าสะพานแห่งนี้จะช่วยทำให้มูลค่าการท่องเที่ยวและการค้าชายแดนสูงขึ้น ซึ่งเมื่อก่อนที่ยังต้องค้าขายกันผ่านแพขนานยนต์ ประเทศไทยได้เปรียบดุลการค้ากับประเทศลาวอย่างต่อเนื่องมาเป็นเวลาหลายปี
แต่เมื่อสืบค้นดูแล้วพบว่า ประเทศญี่ปุ่นให้เงินสนับสนุนโครงการนี้เพราะจะสามารถประหยัดเวลาการขนส่งจากท่าเรือแหลมฉบับถึงฮานอยและดานังในประเทศเวียดนามได้ถึง ๔ วัน ซึ่งโรงงานผลิตส่วนประกอบรถยนต์ของญี่ปุ่นอยู่ที่แหลมฉบัง และจะเปิดตลาดในประเทศเวียดนาม นอกจากให้ "เงินกู้" สร้างสะพานแล้ว ญี่ปุ่นได้ไปทำทางหลวงหมายเลข ๙ รอไว้ในลาวและเวียดนามเรียบร้อยแล้ว เมื่อทุกอย่างเสร็จสมบูรณ์ สินค้าจากแหลมฉบังจะถูกบรรจุและตีตราเป็นสินค้าผ่านแดน (ไม่เสียภาษี) แล้วขนขึ้นรถบรรทุกส่งข้ามสะพานนี้ออกไปยังเวียดนาม ประเทศไทยไม่ได้อะไรเลยเพราะเป็นสินค้าผ่านแดน แต่กลับต้องให้รถบรรทุกมาวิ่งผ่านเป็นจำนวนมาก แถมยังต้องคืนเงินกู้จากญี่ปุ่นอีกด้วย จะได้บ้างก็แค่จากการท่องเที่ยวและการค้าชายแดน (ขายสบู่/ผงซักฟอก) ซึ่งมีมูลค่าน้อยเหลือเกินเมื่อเทียบกับเงินที่กู้เขามา และตามเคย มีบ่อนการพนันมารอรับอยู่ที่ปลายสะพานฝั่งลาวเรียบร้อยแล้ว เมื่อลงจากสะพานยังไม่ต้องเข้าเมือง มีทางแยกออกไปทางซ้ายเพื่อเข้าสู่บ่อนได้เลย จากทำเลที่ตั้งเห็นได้ชัดว่ากลุ่มลูกค้าคือคนไทยแน่ ๆ บ่อนการพนันนี้ลงทุนโดยเกาหลีใต้ และมีกำหนดเปิดเดือนมิถุนายน ๒๕๕๑