ใครเป็นเจ้าของทางเท้าสาธารณะ

ทางเท้าสาธารณะหน้าอาคารพาณิชย์เป็นประเด็นที่มีการถกเถียงกันอยู่เสมอ ในเรื่องของสิทธิในการครอบครอง ดูแลรักษาและปรับปรุงทางเท้าหรือส่วนประกอบของทางเท้า ตามหลักการแล้วเจ้าของอาคารพาณิชย์ไม่มีสิทธิใด ๆ ในทางเท้า เพราะเป็นพื้นที่สาธารณะที่มีหน่วยงานปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นผู้ดูแลรักษา แต่ในทางปฏิบัติแล้ว เจ้าของอาคารพาณิชย์ก็มีส่วนเป็นอย่างมากในการดูแลรักษาทางเท้าหน้าอาคารของตนเองให้อยู่ในสภาพดีอยู่เสมอ เมื่อเป็นผู้ดูแลรักษาก็ทำให้มีความรู้สึกว่าทางเท้านั้นเป็นของตน จึงมีการเข้ามาครอบครองเพื่อใช้ประโยชน์ในลักษณะต่าง ๆ


ตัวอย่างเช่น อาคารพาณิชย์แห่งหนึ่งในสยามสแควร์ ซึ่งเปิดเป็นร้านขายก๋วยเตี๋ยว เจ้าของร้านก็อยากให้ลูกค้าของเขาได้รับประทานอาหารโดยไม่มีแสงแดดเข้ามารบกวน และทำให้เขาประหยัดค่าไฟฟ้าจากเครื่องปรับอากาศอีกด้วย เจ้าของร้านก็เลยทำกันสาดผ้าใบไว้เหนือทางเท้าสาธารณะและก็ปิดมันลงมาในเวลาที่มีแสงแดดส่องเข้ามาในร้าน แม้ว่าจะทำให้ทางเท้าร่มรื่นขึ้นได้ แต่ก็ทำให้ทัศนวิสัยของคนเดินเท้าแย่ลง เหมือนกับเดินผ่านถ้ำบนทางสาธารณะ แต่เจ้าของพื้นที่ที่เป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดของประเทศไทยเขาไม่ว่าอะไรนี่หน่า มีร้านหนึ่งทำได้ ร้านอื่น ๆ ก็ต้องทำได้เหมือนกันสิ ต่อไปก็คงทำอย่างนี้กันทุกร้าน แล้วก็เปลี่ยนชื่อซอยสยามสแควร์หมายเลขต่าง ๆ มาเป็นถ้ำสยามสแควร์หมายเลขต่าง ๆ แทนเลยแล้วกัน