สังคมไทยมักคิดว่าผู้ขับขี่หรือเป็นเจ้าของระบบขนส่งสาธารณะเป็นผู้มีสิทธิจะอนุญาตหรือไม่อนุญาตให้บุคคลใดบุคคลหนึ่งโดยสารรถของเขา แต่ความเป็นจริงแล้ว ระบบขนส่งสาธารณะ ชื่อก็บอกอยู่ชัดเจนว่ามีไว้เพื่อสาธาณชน จึงไม่สามารถปฏิเสธหรือเลือกให้บริการหรือไม่ให้บริการแก่บุคคลในบุคคลหนึ่งได้ ยกเว้นในกรณีพิเศษ เช่น ผู้นั้นมีสิ่งของที่จะเป็นอันตรายต่อตนเองหรือผู้อื่น เช่น พกเงินสดติดตัวสามสิบล้านบาทมาขึ้นรถประจำทาง หรือพกปืน สารพิษ มาขึ้นรถไฟฟ้า เป็นต้น
ป้ายนี้ตั้งอยู่หน้าทางเข้าสวนลุมไนท์พลาซ่า ตรงข้างบ้านผู้บัญชาการโรงเรียนเตรียมทหารเดิม ระบุเอาไว้ว่า "แท็กซึ่ที่ไม่กดมิเตอร์หรือไม่รับคนไทย ห้ามเข้า" ป้ายนี้สะท้อนนัยสำคัญสองประการ ประการที่หนึ่ง คือ คนขับแท็กซี่มีอำนาจจะเลือกผู้โดยสาร ถึงตามกฎหมายจะไม่มีสิทธิ แต่ในทางปฏิบัติ ใครจะกล้าขึ้นแท็กซึ่ที่บอกว่า ผมไม่รับคุณล่ะ ประการที่สอง คือ คนไทยไม่เป็นที่ต้องการของแท็กซี่ เพราะสามารถ "ขูดรีด" กับคนต่างชาติได้ด้วยการไม่เปิดมิเตอร์ได้ การควบคุมแท็กซี่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ เพราะการกระทำผิดสามารถเกิดขึ้นที่ไหนก็ได้ จะไปตามจับที่ไหนล่ะ