สี่ป้าย แต่เห็นสมบูรณ์และเข้าใจได้แค่ป้ายเดียว

กรุงเทพฯ มีทางแยกและถนนย่อยมากมาย ป้ายบอกตำแหน่งและทิศทางจึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งต่อผู้สัญจร แต่ป้ายบอกทางที่มีประสิทธิภาพไม่ใช่สักแต่ว่ามีป้ายเท่านั้น แต่ยังต้องคำนึงถึงการมองเห็นจากกลุ่มเป้าหมาย ให้สามารถเห็นป้ายได้อย่างชัดเจน เข้าใจง่ายและสามารถปฏิบัติตามได้อย่างสะดวก

ป้ายบอกทางต่าง ๆ หน้าซอยพหลโยธิน ๘ (สายลม) มีป้ายอยู่ติด ๆ กันถึง ๔ ป้าย แต่อ่านรู้เรื่องเพียงแค่ป้ายเดียว คือ ป้าย "เส้นทางลัด" เพื่อไปออกซอยอินทมาระ ๔ แต่ป้ายอื่น ๆ ไม่ช่วยให้ผู้สัญจรหาเป้าหมายได้ง่ายเลย ป้ายแรก คือ ป้ายบอกเวลาผ่อนผันหาบเร่แผงลอย ซึ่งก็เห็นแต่สัญญลักษณ์หาบเร่แผงลอย แต่ไม่เห็นเวลาที่อนุญาต ป้ายต่อมา คือ ป้ายบอกทางไป "สำนักงานคณะกรรมการกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ" แต่ก็ถูกตู้โทรศัพท์บังเสียครึ่งป้าย จนไม่รู้ว่าเป็นหน่วยงานอะไร ส่วนป้ายสุดท้าย ดูตรงใต้ป้ายเส้นทางลัด เห็นป้ายสีเหลืองแลบออกมานิดหนึ่ง คือ ป้ายห้ามหยุด ถ้าติดป้ายแล้ว กลุ่มเป้าหมายไม่เห็นอย่างนี้ จะทำป้ายและเสียค่าติดตั้งให้เปลืองงบประมาณไปทำไม