"เด็กขายพวงมาลัย" เป็นปัญหาสังคมเมืองที่กรุงเทพมหานครประสบมาเป็นเวลานาน เพราะเป็นงานที่เสี่ยงต่อการเกิดอุบัติเหตุ สถานที่ทำงานก็มีมลพิษ แต่อาชีพนี้ก็อยู่ได้โดยอาศัยช่องว่างความเอื้ออาทรของคนไทย แถมทัศนคติของคนไทยยังเชิดชูเด็กที่ช่วยพ่อแม่ทำงาน โดยไม่สนใจว่า "งาน" ชิ้นนั้นจะเสี่ยงภัยต่อตนเอง และเป็นปัญหาเดือดร้อนต่อผู้อื่นขนาดไหนก็ตาม
อาชีพขายพวงมาลัย ซึ่งหมายรวมไปถึงการขายดอกไม้ การขายผลตรวจล็อตเตอรี่ และขายสินค้าอื่น ๆ ด้วย มักจะใช้เด็กเป็นผู้ขาย และจะมีวิธีออดอ้อนเพื่อให้ผู้อยู่บนรถสงสารเพื่อจะซื้อสินค้า ทั้ง ๆ ที่ผู้ซื้อไม่ได้ต้องการสินค้านั้นแต่อย่างใด และบางกรณียังมีการใช้เด็กที่ตัวเล็ก เตี้ยกว่าระดับกระโปรงหน้ารถกระบะขนาดใหญ่ ซึ่งตัวเด็กอยู่ต่ำกว่าวิสัยทัศน์ของผู้ขับขี่ เป็นการเสี่ยงภัยเป็นอย่างยิ่ง
และก็มีการเขม่น แย่งลูกค้ากันระหว่างเด็ก ๆ อยู่เสมอ แต่ชกกันไม่นานหรอก พ่อแม่ที่คอยแอบซุ่มอยู่ มีหน้าที่คอยเตรียมสินค้า และควบคุมการขายของเด็กเหล่านี้ ก็ถลาออกมาแยกคู่มวยเสียแล้ว ผู้ที่ควรถกประณามคือ พ่อแม่ของเด็กเหล่านี้ ที่เอาลูกตัวเองมาเสี่ยงภัยเพื่อหารายได้ให้กับตนเอง อาศัยเอาความสงสารขายของ และใช้ความใจอ่อนของเจ้าหน้าที่ ที่ไม่อยากจับเด็กเหล่านี้มาเป็นเครื่องมือสร้างทรัพย์ ทุเรศจริง ๆ