พื้นที่เขตทางทั้งหมดถูกแบ่งออกเป็น ๒ ส่วน ตามประเภทของผู้ใช้งาน คือส่วนสำหรับยานพาหนะแบบมีเครื่องยนต์ เช่น รถยนต์ จักรยานยนต์ รถบรรทุก เป็นต้น และส่วนสำหรับยานพาหนะแบบไม่มีเครื่องยนต์ เช่น คนเดินเท้าและจักรยาน ซึ่งทั้งสองส่วนต่างก็มีความสำคัญทัดเทียมกันในการสัญจรและคมนาคมขนส่งสำหรับเมือง แต่สำหรับประเทศไทย สิทธิของยานพาหนะแบบไม่มีเครื่องยนต์มักจะถูกเบียดเบียนโดยยานพาหนะแบบมีเครื่องยนต์อยู่เสมอ ๆ เพราะสังคมไทยคิดว่าถนนเป็นของรถไม่ใช่ของมนุษย์
ตัวอย่างเช่น บนถนนเพชรเกษมใกล้แยกนครชัยศรี เนื่องจากอยู่บนทางหลวงแผ่นดินสายหลักและใกล้ทางร่วมทางแยกจึงห้ามจอดยานพาหนะใด ๆ เพื่อความสะดวกและความปลอดภัยในการสัญจร รถกระบะคันที่เห็นอยู่ในภาพกลัวถูกตำรวจจับก็เลยหนีไปจอดอยู่บนทางเท้าเสียเกือบเต็มคันรถ ทิ้งเพียงด้านข้างรถเอาไว้บนถนน แถมยังกรวยยางมาตั้งไว้เป็นการเตือนว่านี่คือที่จอดรถส่วนตัวของฉันอย่างไม่ผิดกฎหมายเสียอีกด้วย จะไม่ผิดได้อย่างไร เมื่อท่านกำลังจอดรถกีดขวางการจราจรแม้ว่าจะเป็นเพียงหนึ่งในสี่ของคันก็ตามที อีกทั้งท่านยังจอดรถบนทางเท้าสาธารณะทำให้คนเดินผ่านไปมาได้อย่างไม่สะดวกและไม่ปลอดภัย แต่เจ้าหน้าที่ตำรวจมักจะใจดีอยู่เสมอ เห็นว่าเขาได้พยายามหลีกเลี่ยงการจอดรถบนผิวการจราจรแล้วก็ปล่อยให้ทำไป คนเดินเท้าจะเดินไม่ได้ก็ช่างมันสิ