Monday, April 2, 2007

ทางสัญจรเอนกประสงค์ที่สุวรรณภูมิ

ระบบสัญจรด้วยเท้าในอาคารสาธารณะเป็นเรื่องที่มีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง เพราะจะต้องถูกออกแบบโดยคำนึงถึงความสะดวกสบายและความปลอดภัยเป็นหลัก แต่การเดินเท้าเป็นการสัญจรแบบที่มีความเร็วต่ำและมีการหยุดเพื่อกระทำกิจกรรมอื่นอยู่เสมอ เช่น หยุดดูสินค้า นั่งพัก ดูป้ายโฆษณา หรือ ป้ายบอกข้อมูลต่าง ๆ ที่จำเป็น ทำให้การออกแบบระบบสัญจรด้วยเท้าในอาคารสาธารณะที่สามารถรองรับคนได้จำนวนมากมีความจำเป็นต้องแยกช่องทางสัญจรออกจากกิจกรรมอื่น ๆ เช่น แยกที่นั่งพักและพื้นที่หยุดดูป้ายโฆษณาออกจากแนวทางเดิน เพื่อให้ช่องทางเดินมีความสะดวกและปลอดภัยเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน แต่ที่สุวรรณภูมิกลับไม่ได้ทำอย่างนั้น

เขาออกแบบตำแหน่งของป้ายโฆษณาไว้ข้าง ๆ ช่องทางเดิน ทำให้ผู้คนที่กำลังหยุดดูป้ายต้องยืนอยู่บนช่องทางเดิน แถมคนพวกนี้เป็นผู้โดยสารเครื่องบินซึ่งต้องมีกระเป๋าและสัมภาระจำนวนมาก จึงต้องการพื้นที่ยืนและวางสัมภาระมากกว่าปกติ ทำให้ช่องทางเดินคับแคบยิ่งขึ้นอีก

ในช่วงเวลาที่มีตารางการบินหนาแน่น ช่องทางเดินก็ไม่เพียงพอต่อความต้องการ เพราะช่องทางเดินแคบ ๆ นั้น ถูกใช้งานหลายอย่างเหลือเกิน ทั้งยืนส่งผู้โดยสาร ยืนดูป้าย ฯลฯ

แถมการบินไทยเอง ยังเอาเสาและป้ายมาตั้งอยู่บนช่องทางเดิน เพื่อกันไว้เป็นที่เข้าคิวตรวจสอบกระเป๋าก่อนเข้าไปรับตั๋วอีกด้วย พื้นที่ช่องทางเดินเองก็คับแคบอยู่แล้ว ทำไมจึงมาเบียดเบียนเขาอีก เอาพื้นที่เข้าคิวไปไว้ที่หน้าเคาน์เตอร์ของคุณสิครับ อย่าให้คนอื่น ๆ เขาต้องมาติดขัดเพราะคุณอยากได้ที่มากกว่าที่คุณจ่ายค่าเช่าเลยดีกว่า