ตามหลักการแล้วการปกป้องสวัสดิภาพของประชาชน และการรักษาความปลอดภัยสาธารณะเป็นหน้าที่ของภาครัฐ โดยมีเงินสนับสนุนจากภาษีของเอกชน ซึ่งจะช่วยให้เอกชนไม่ต้องมารับผิดชอบการรักษาความปลอดภัยและสวัสดิภาพของตนเอง เพราะการกระทำดังกล่าวต้องใช้อำนาจทางกฎหมายและถ้าทำในขอบเขตที่ใหญ่กว่าจะคุ้มค่าทางต้นทุนมากกว่า
เรามักจะพบภาพเหล่านี้ได้โดยทั่วไป เหมือนกับเป็นเรื่องปกติ ที่ตึกแถวจะต้องทำลูกกรงเพื่อป้องกันขโมย หน้าต่างต้องติดเหล็กดัด และบ้านต้องมีรั้วสูง มีเหล็กแหลมและเศษแก้วเพื่อป้องกันตนเอง ปรากฏการณ์นี้สะท้อนถึงความล้มเหลวของผู้รักษาความปลอดภัยของภาครัฐ จนเอกชนต้องปกป้องตนเองเพราะความเชื่อถือของภาครัฐมีต่ำเหลือเกิน