จากที่เคยเขียนมาแล้วในหลายบทความก่อนหน้านี้ว่า การเล่นหวยในประเทศไทยควรได้รับการยกระดับให้เป็นอาชีพอย่างถูกต้อง มีเกียรติ ศักดิ์ และสิทธิ์ เทียบเคียบกับวิชาชีพือื่น ๆ เพราะมีการใช้ความพยายามและความเพียรในการเล่นหวยอย่างมาก ผิดกับประเทศอื่น ๆ ที่เล่นหวยไปตามเรื่องตามราว ไม่ได้มีการลงแรงมากนัก เพียงเข้าไปในร้านสะดวกซื้อแล้วก็ซื้อเลขชุดหกหรือเจ็ดตัว ก็เป็นอันเสร็จพิธี แต่สำหรับนักเล่นหวยไทยแล้วมีกระบวนการมากมาย พยายามยกระดับให้การเล่นหวยเป็นศาสตร์อย่างหนึ่ง
นอกจากกระบวนการคิดที่พยายามเอาเหตุและผลมาคาดการณ์ตัวเลขแล้ว ก็ยังมีการใช้หลักการทางไสยศาสตร์มาประกอบอีกด้วย ถึงขั้นมีการทำหนังสือเพื่อแนะนำแหล่งขอหวย อย่างที่ผู้เขียนถ่ายภาพมาฝาก ในภาพเป็นเล่มสอง หมายความว่าได้มีการรวบรวมสถานที่สำหรับขอหวยไว้ถึงสองร้อยแห่งซึ่งส่วนใหญ่เป็นอนุสาวรีย์ รูปปั้น หรือพวกศพไม่เน่าเปื่อยตามวัดต่าง ๆ และในเล่มได้บอกถึงประวัติความเป็นมา ความศักดิ์สิทธิ์ของแต่ละสถานที่ การสัมภาษณ์ผู้ที่ถูกหวยจากการขอหวยในสถานที่นั้น ๆ บางสถานที่จะมีบทสวดเพื่อขอหวย ของที่เจ้าชอบเพื่อจะได้บนบานศาลกล่าวได้อย่างถูกต้อง และมีตำแหน่งที่ตั้ง (เสียดายไม่มีแผนที่) และหมายเลขโทรศัพท์เพื่อติดต่อสถานที่นั้น ๆ ลองคิดดูว่า การทำหนังสือก็คงต้องมีการสำรวจตลาดมาบ้างหละ ว่าทำออกมาแล้วมีวี่แววว่าจะขายได้ การออกมาถึงสองเล่มแสดงถึงความสำเร็จของหนังสืออย่างชัดเจน ของอย่างนี้คนไทยถนัดนัก ไอ้การที่จะได้เงินมากโดยลงทุนน้อย รอโชคชะตาฟ้ามาโปรด ถ้ายังไม่ได้รับการโปรดสัตว์ก็จะโทษตัวเองว่าไม่มีบุญ (เจ้าไม่เคยผิด) และถ้าได้รับการโปรดสัตว์เมื่อไหร่ ก็จะใช้เงินหมดอย่างรวดเร็ว แล้วก็กลับมานั่งรอโชคชะตาต่อไป ช่างเป็นพฤติกรรมที่มีมูลค่าทางเศรษฐกิจและเป็นประโยชน์กับประเทศชาติยิ่งนัก